...آن
چه از نخستین خوانش ابیات شوکرانه از دیوان شاکه و خان منصور انسان را
تحت تأ ثیر قرار می دهد مفهوم پویا و زنده و شور انگیز آن است ، آهنگ و
طنین خاص شعر متناسب با شوق و دل سپردگی این دو شاعر است در عین حال
بکارگیری واژگان « بینایی بان سه ر ، که س سرنه زانا، ئه ی بار ئلاهی» که
هریک بهره ای از قرآن کریم دارند چنان هماهنگ و گیرا در فواصل مصراع ها جای
گرفته اند ...
در پی درخواست دوستان عزیز و شاعران
توانای شهر و استانم آقایان علی محمد محمدی دبیر کنگره ی ملی شاکه و خان
منصور و محمدرضا رستم پور دبیر کمیته ی اطلاع رسانی و تبلیغات کنگره، مبنی
بر نوشتن مطلبی به پیشواز این کنگره، بر آن شدم تا بیتی از دیوان این دو
شاعر بزرگ را به اختصار شرح دهم که در خور تامل و شایسته ی این استقبال
باشد.
بی شک و تردید عموما در هر زمینه ای و خصوصا در حوزه ی
فرهنگ و ادب، وجود و حضور ارباب رای و نظر، اولین شرط رونق بازار آن خواهد
شد، اما در وضعیت کنونی ادبیات ما بویژه شعر، صاحبان اهلیت و ارباب رای و
نظر حضور ندارند، نگاهی با تامل و تعمق بر صفحات مجلات و آثاری که هیات
کتاب یافته اند، موید این نظر است. البته بر ماست که حضور نیم رنگ بعضی از
عزیزان و اصحاب قلم را بستاییم و حرمتشان را پاس بداریم، چرا که اگر این
نیمه حضور نیز نبود و آن دلسوزان نبودند ماجرا دیگرگونه بود.به قول مولانا
جلال الدین: ما سمیعیم و بصیریم و هشیم با شما نامحرمان ما خامشیم.و زمره
ی اهل ادب و هنر و فرهنگ مگر از اینگونه لطایف بسیار نگفته و نیاورده اند؟
بگذریم که این مقال، اطناب و اطاله را بر نمی تابد و قرارگاه ایجاز و
اشارت است.
شوکرانه م پید بوو بینای بان سه ر)
کووره گلالان لافاو گرته وه ر)
آن
چه از نخستین خوانش ابیات شوکرانه از دیوان شاکه و خان منصور انسان را
تحت تأ ثیر قرار می دهد مفهوم پویا و زنده و شور انگیز آن است ، آهنگ و
طنین خاص شعر متناسب با شوق و دل سپردگی این دو شاعر است در عین حال
بکارگیری واژگان « بینایی بان سه ر ، که س سرنه زانا، ئه ی بار ئلاهی» که
هریک بهره ای از قرآن کریم دارند چنان هماهنگ و گیرا در فواصل مصراع ها جای
گرفته اند که معنی خود را در کمال صداقت و سادگی بروز می دهند ، این دو
شاعر گران قدر کرد زبان با گزینش بهترین و مناسب ترین واژگان و کاربرد به
جای آنها به مناجات و راز و نیاز با خداوند پرداخته اند . در مصراعهای زوج
که « نسبتاً از شاکه است» جنبش و گردش کائنات را از ذات اقدس او می داند .
تناسبهای ابیات که جوشیده از طبع و زمینه ذهنی آنهاست شوق و ایمان آن ها را
نشان می دهد و مؤثر در دل و جان خواننده است . هم چنان که دیوید دیچز ادیب
و منتقد معاصر انگلیسی ، معتقد است :« زبان فعالترین خدمتگزار تخیل است
زیرا تخیل ، خود بر اثر نیازمندی هایش آن را بوجود می آورد و حال آنکه
ادوات هنرهای دیگر در عالم خارج ، مستقل ازهنرمند وجود دارند و موضع آنها
در عالم خارج تأثیر آن ها را به عنوان وسائل بیان بینش تخیلی محدود می
سازد».
بیت اول از دیوان وزین شاکه و خان منصور را از دو زاویه ی واژه شناختی و زیبا شناختی بررسی می کنیم
واژه شناختی :
۱- شوکرانه : سپاس گزاری ، بیت با واژه ی شوکرانه شروع شده که نشان از دلبستگی این دو شاعر
به
مقوله ی توحید و خداپرستی است// پید : برای تو ،ترا ، به تو در کردی کلهری
صورت صرفی این ضمیر پیوسته به صورت اضافی این گونه می باشد : پیم ‹ به من
›، پید ‹ به تو ›، پی ‹ به او › ،پیمان ‹ به ما ›، پیدان ‹ به شما › ،پیتان
‹ به آنها › // بوو: (فعل ) در معنا «می باشد» این گونه صرف می شود :
بووم
، بوید ، بوو ،/ بومن ، بوید ( بودن ) ، بوون // بینا : ( صفت جانشین اسم )
بیننده//بان : بالا، بیننده و برتر اشاره به خداوند متعال است .
نکته
: واژه ی بینا به معنای خردمندی و دانایی است و این اصطلاح « بینای بان
سه ر» در ادب کردی و در زبان عامه رایج است . پس مقوله بینایی و بصیرت و
آگاه بودن از امور دنیوی سرفصل نگرش و دید خان منصور است .//کوره گلا لان:
(ترکیب وصفی مقلوب) رودخانه های خشک و کور // لافاو : سیل به معنای موج هم
می باشد از لاف+ ئاو ازآن جمله : تافاو = تاف + ئاو (آبشار) ، ترنگاو =
ترنگ + ئاو (آب سرد )// گرته وه ر : (فعل پیشوندی) در برگرفت ، جاری شد ،
صرف فعل گرت : گرتم ، گرتی ، گرت / گرتیم ، گرتید ، گرتن
نکته
ای دیگر : در مصراع اول شکر گزاری ، بینایی کردگار، برتر بودن او ،از
واژگان و ترکیباتی غیر محسوس و غیر مادی اند ولی در مصراع دوم دقیقاً واژه
ها زمینی می شوند گودالهای خشک ، سیلاب ، مقوله هایی هستند کاملاً زمینی .
* معنی : خان منصور : خداوند آگاه و بصیر را شکر می گویم ، شاکه : که گودالهای خشک را پر از باران کرد .
زیبا شناختی :
مصراع
اول مفهوم« بینای بان سه ر» به آیة شریفة ۲۳۳ از سورة بقره « واعلموا ان
الله بماتعلمون بصیر ، و بدانید که خداوند از کردار شما آگاه است » تلمیح
دارد .// بیت دارای حسن تعلیل است ، در این بیت نکته ای اندیشمندانه در
کمال ایجاز پرورده شده است و به مدد شیوة شاعرانه آن نکته و اندیشه را به
خواننده تفهیم می کند .// حسن تعلیل // آرایه تشخیص در برگرفتن را به کوره
گلالان نسبت داده است // بین کوره گلال و لافاو تضاد نیز هست // بسآمد
آوایی در صامت « ک » مصراع دوم را آراسته است .این تمحیدیه از شاکه و خان
منصور یکی از معروف ترین و شناخته ترین اشعار این دو ادیب و فرزانه است که
از ویژگی های خاص شاعران در هر دوره از ادب پارسی و کردی بوده و هست .شکر و
حمد و سپاس خداوند در ابتدای تمام دواوین شعری دیده می شود که نشان از
دلبستگی و عمق اعتقادات شاعران می باشد.